درباره کتاب کتاب زبان زنده
زبان پارسی را چه شده است بدین لطیفی و خوبی؟ که آن معانی که در پارسی درآمده است در تازی نیامده است.—ص60 به نقل از مقالات شمس تبریزی
خشکیدن شاخسار سخن بعد از گلستان، به علت خشکیدنِ سرچشمۀ فکر است و از دست دادنِ سررشتۀ معنی؛ ربطی ندارد به تعیینِ «حدِّ سخندانی و زیبایی» توسط سعدی. صد سال بعد، حافظ هم، مثل بقیه، سرش از طنین کلام سعدی پر بود و از گفتارش گرته برمی داشت[…].
امتیاز و دیدگاه کاربران کتاب زبان زنده